Wydaje się, że zbyt szybko (łatwo) projektodawcy zmiany ordynacji wyborczej ulegli narracji jej przeciwników.
Jeśli ustawodawca uznał, że zasada dwukadencyjności posiada zalety to nie powinno ważyć wprowadzenie jej po ośmiu latach. Po ośmiu latach można już ocenić wartość takiej zmiany. Krótko mówiąc tak długie vacatio legis to nieporozumienie. rodzaj aberracji.
Wszystko jedno od którego momentu zasada taka zacznie obowiązywać nazywać się będzie ograniczeniem biernego prawa wyborczego. Jako instytucji znanej w wielu przypadkach.
Nie można uznać za dyskryminującą okoliczność, kiedy powszechną normę wprowadza się wobec wszystkich bez wyjątku obywateli.
Jeśli uznać piastowanie stanowiska za zaszczyt czy wyraz uznania obywateli a jednocześnie obywatele ci potwierdzili, że pożądanym jest czasowe ograniczenie tego splendoru, to wyłączenie z grona kandydatów tych, którzy tego splendoru już odpowiednio długo doświadczali nie można uznać za dyskryminację czy ograniczenie praw obywatelskich.
Jeśli zaś traktować te stanowiska w kategoriach służby czy obowiązku pracy na rzecz, to argumenty z zakresu praw człowieka w ogóle nie mają zastosowania.
Konkludując; uchwalenie przepisu o ograniczeniu kadencji wójtów, burmistrzów i prezydentów miast i powszechne jego obowiązywanie nie koliduje z zasadą retro non agit ani nie narusza powszechnych praw człowieka w zakresie korzystania z powszechnie rozumianego i stosowanego biernego prawa wyborczego.
